In deze vorming vertrekken we vanuit een brede blik op comorbiditeit en formuleren daaruit enkele algemene aandachtspunten voor de behandeling van dubbele diagnosepatiënten. Vanuit een pleidooi voor een geïntegreerde aanpak met aandacht voor de biologische, psychologische en sociale aspecten, gaan we na wat dit betekent voor de behandeling van mensen met stemmingsstoornissen in combinatie met verslaving.
Internaliserende stoornissen spelen een belangrijke rol in zowel oorzaak als gevolg van middelengebruik, in een complexe wederkerige relatie. Zo is het samengaan van stemmingsstoornissen en verslaving een veelvoorkomende dubbele diagnose. Depressieve klachten worden met behulp van middelen gemilderd. Daarnaast kan langdurig gebruik deze klachten ook ontlokken of versterken.
We zoeken in deze vormingsdag naar antwoorden op vragen zoals: wat betekent deze combinatie in de praktijk? Waarom komen ze beide zo vaak samen voor? Hoe beïnvloeden beide elkaar? Hoe wordt het vastgesteld? Welke behandelingen zijn er mogelijk? Wat is de impact van deze dubbele diagnose op behandelplan en –uitkomst? Aan de hand van concrete casussen wordt de theorie omgezet in praktijkgerichte handvatten.