Skip to main content

Training categorie: VAD vormingen

Dubbele diagnose-reeks: Autisme en verslaving

Mensen op het autismespectrum hebben een andere denkstijl en informatieverwerking dan neurotypische mensen (mensen zonder autisme) Typerend in de begeleiding van mensen op het spectrum is vaak een dubbele mindblindness; mensen op het spectrum kunnen zich moeilijk de wereld van neurotypische mensen inbeelden, maar ook omgekeerd!

Tijdens deze vorming gaan we proberen te ervaren hoe het is om in de wereld te zitten van iemand op het spectrum met een (rand)normale begaafdheid.
Is de hulpverlening in de geestelijke gezondheidszorg aangepast aan de noden van mensen op het spectrum? Wat zijn de verschillen en gelijkenissen tussen autismespecifiek- en verslavingsgedrag? Hoe kan je als hulpverlener autismevriendelijk werken en welke aanpassingen zijn er nodig?

Iedere mens is uniek en dit geldt ook voor mensen op het spectrum. Tijdens deze vormingsdag proberen we richtlijnen en specifieke handvaten te vinden om mensen op het spectrum en met een verslavingsproblematiek te begeleiden. We vertrekken vanuit die bijzondere denkwereld en proberen hier een aantal antwoorden op te vinden.

ACT en verslaving

Tijdens de opleiding doorlopen we de zes kernprocessen van ACT en leggen we de link met concrete voorbeelden uit de verslavingszorg: accepteren wat niet veranderd kan worden, afstand nemen van blokkerende gedachten, met de aandacht vanuit een ruimer perspectief in het hier en nu blijven (zelf-als-context), toegewijd handelen in de lijn van wat écht belangrijk is in het leven.

Specifieke aandachtspunten bij verslaving zoals weerstand, impulsiviteit en herval bekijken we vanuit ACT.

Driedaagse training effectieve preventie – EUPC

Effectieve preventie – EUPC

Deze drie dagen richten zich naar drugpreventieprofessionals, beslissings- en beleidsmakers die geïnteresseerd zijn in het verbeteren van hun kennis en vaardigheden omtrent preventiewetenschap en kwaliteitsstandaarden. Binnen Europa is het EUPC (European Prevention Curriculum) de hoeksteen voor het trainen van personen die werken rond preventie van middelengebruik. We zien namelijk nog steeds dat slecht ontworpen preventieve interventies die weinig of geen bewijs van effectiviteit hebben, geïmplementeerd worden in diverse settings. De EUPC- training focust op de evidentie die er is en hoe deze in de praktijk geïmplementeerd kan worden.

De training

– laat je in groep oefenen met de tools en instrumenten van het European Prevention Curriculum 
– zal gebaseerd zijn op jouw eigen ervaring en op reflecties op jouw eigen praktijk;
– laat je onderling uitwisselen met andere deelnemers;
– is gebaseerd op het curriculum met een theoretisch kader.

In deze training maak je kennis met:

  • Preventie als wetenschap en de gemeenschappelijke taal: etiologie, epidemiologie en socialisatie;
  • Evidence-based preventie;
  • Effectieve Europese preventieprogramma’s;
  • Tools voor implementatie en evaluatie van preventie-interventies;
  • Preventie op school, in het gezin en op het werk;
  • Principes van omgevingsgerichte preventie, mediagebaseerd preventie en gemeenschapsgerichte preventie
    En leer je om te pleiten voor preventie (advocacy)

We adviseren om volgend handboek aan te kopen of uit te lenen via de VAD-bibliotheek:  ‘Annemie Coone, Johan Jongbloet, Peer van der Kreeft, HOGENT (2020), Europees Preventiehandboek. Een leidraad voor wetenschappelijk onderbouwde preventie in de praktijk, vertaling van European Prevention Curriculum (EMCDDA), uitgave Politeia.’

Masterclass: Hoe feedback geven en ontvangen in een Therapeutische Gemeenschap?

In de therapeutische gemeenschap wordt van de bewonersgroep verwacht ‘dat ze elkaar voortdurend een spiegel voorhouden.

Aan het engagement voor het TG-programma is inherent dat bewoners zich verbinden tot actieve participatie als basis voor zelfhelp en zich verbinden met elkaar zodat ze als lotgenoten elkaar vooruit helpen, de wederzijdse hulp.

De bewonersgroep is dus zowel de context als de methode van behandeling. Feedback geven en ontvangen van elkaar is één van dè basiselementen van deze context.

Gezien dit grote belang, dienen zowel de bewonersgroep als de begeleiding heel goed op de hoogte te zijn over ‘het waarom, hoe, waar en wanneer ‘ deze tool moet of kan gebruikt worden. De manier waarop feedback gegeven wordt in de TG is zeer veelzijdig, en verreist een degelijke doorleefde kennis van de begeleiding hieromtrent.

Deze opleiding gaat uitvoerig in op de achterliggende visie en deze veelzijdige methodiek. Er wordt ruim tijd gemaakt voor oefening en training.

De (therapeutische) gemeenschap zelf is de methode van behandelen.

Van de bewoners in de TG wordt een actieve participatie verwacht aan het programma en in de gemeenschap. In hun groei- en veranderingsproces staan zelfhulp en wederzijdse hulp centraal. Het is essentieel dat bewoners weten hoe en waarom hét programma werkt zoals het werkt om deze zelfhulp optimaal te kunnen realiseren. . Hoe beter ze de methodiek en de tools en de achterliggende principes en visie begrijpen, te meer hun motivatie en “readiness” enerzijds, en hun bekwaamheid om effectief aan de slag te gaan én dus te groeien en te veranderen anderzijds, verbetert.

Het is wetenschappelijk bewezen dat er een positieve correlatie is tussen beide. Hoe actiever bewoners deelnemen, hoe langer de aanwezigheid/deelname aan het programma én dus hoe groter dé kans op herstel op lange termijn.

Het bewaken van de kwaliteit van deze kennisoverdracht is één van de kerntaken en noodzakelijke competenties van de dagelijkse begeleiding. Dit betreft zowel de theoretische achtergrond over dit unieke behandelingsmodel als de implementatie en concrete toepassing ervan. Hét vereist bij het team een gezamenlijke en grondige kennis over het behandelingsmodel dat de therapeutische gemeenschap is.

Deze opleiding is gericht op de theoretische en praktische kennisoverdracht van dit model van zelfhulp. Als staflid maak je actief deel uit ván de therapeutische gemeenschap en van hét behandelingsmodel. Weten wát je doet en waarom je hét doet is noodzakelijk. Het model écht begrijpen zodat je in staat bent als staflid in de therapeutische gemeenschap op een integere, doorleefde manier te handelen. Dit vanuit de verschillende stafrollen alsook in je relaties en interacties met bewoners, met collega’s en het ganse team.

Psychoactieve medicatie in de ouderenzorg

Psychoactieve medicatie wordt bij ouderen om verschillende redenen gebruikt of voorgeschreven. Maar daarom worden ze niet altijd oordeelkundig gebruikt. Als preventiewerker of hulpverlener werk je mee aan het voorkomen van problemen ten gevolge van het gebruik van psychoactieve medicatie.  In deze vorming staan we stil bij het gebruik van psychoactieve medicatie bij ouderen. We zoemen dieper in op het onoordeelkundig gebruik en zien hoe het effectief en efficiënt wordt gebruikt. Als laatste is er aandacht voor een preventieve aanpak. 

De inhoud wordt in maart verder verfijnt. 

Heeft u geen basiskennis over psychoactieve medicatie in de ouderenzorg? Schrijf u dan in voor de basisvorming psychoactieve medicatie van 1 juni 2023.

Basisvorming psychoactieve medicatie

Psychoactieve medicatie worden voornamelijk ingenomen om gezondheidsredenen in de behandeling van ziekte of pijn. Maar ze worden ook oneigenlijk of niet-medisch gebruikt. Het kan dan gaan om psychoactieve medicatie die door anderen wordt gebruikt dan aan wie het oorspronkelijk werd voorschreven, bijvoorbeeld als zelfmedicatie, om prestaties te verbeteren, high worden of de effecten van andere geneesmiddelen of drugs tegengaan of versterken. 

In deze vorming krijg je de volgende inzichten mee: 

  • Wat is psychoactieve medicatie?
  • Wat zijn mogelijke bijwerkingen en risico’s? 
  • Waarvoor wordt het voorgeschreven? / Wat zijn indicaties? 
  • Wie gebruikt deze medicatie? 

Omgaan met alcohol en andere verslavingsproblemen bij cliënten in de thuiszorg – Online – najaar 2023

Thuiszorgmedewerkers worden regelmatig geconfronteerd met alcohol- of andere verslavingsproblemen bij cliënten. Cliënten stellen onder invloed grensoverschrijdend gedrag of zorgen voor overlast. Soms zijn er andere signalen die voor bezorgdheid zorgen, maar is het moeilijk om een inschatting te maken van de ernst van het gebruik. Of reageren cliënten negatief als medewerkers hierover willen praten.

Tijdens deze vorming:

  • Krijg je kort de basics mee over de effecten en risico’s van alcohol en psychoactieve medicatie en staan we stil bij wanneer gebruik problematisch is.
  • Gaan we dieper in op signalen van problematisch gebruik en leer je hoe je deze kan herkennen.
  • Maak je kennis met de basishouding van motiverende gespreksvoering en gaan we aan de slag met een aantal concrete gesprekstips en -methodieken.
  • Bekijken we welke afspraken en regels er nodig zijn, zodat thuiszorgmedewerkers weten wat ze moeten doen wanneer ze geconfronteerd worden met deze problemen.
  • Krijg je enkele concrete handvatten en tips mee om een alcohol- en drugbeleid voor cliënten uit te werken en gaan we in gesprek over wat jouw rol en die van je medewerkers hierin kan zijn.

Dubbele diagnose Masterclass : Trauma en verslaving

De ontwikkeling van problematisch middelengebruik behelst een complex samenspel van biopsychosociale factoren. Ook traumatische of ingrijpende gebeurtenissen leiden vaak tot problematisch middelengebruik. 

Deze masterclass  is een vervolg en verdieping op de 2 daagse opleiding ‘Trauma en verslaving’ .

We presenteren een korte opfrissing over Trauma en Verslaving en zoomen in op de fasegerichte aanpak. Voorts leren deelnemers hoe ze in de setting waar ze werkzaam zijn een voorbereidingsgroep kunnen implementeren. Tenslotte staan we stil bij een interventie die ingezet kan worden om oude pijn te helen. Bij deze past-focused interventie wordt gewerkt met technieken van rescripting volgens de visie van werken met het innerlijk kind van de cliënt.

Dubbele diagnose-reeks: Trauma en verslaving – najaar 2023

De ontwikkeling van problematisch middelengebruik behelst een complex samenspel van biopsychosociale factoren. Ook traumatische of ingrijpende gebeurtenissen leiden vaak tot problematisch middelengebruik. Als hulpverlener werkzaam in de verslavingszorg is het belangrijk om aandacht te hebben voor eventuele onderliggende traumata. Posttraumatisch stress-stoornis (PTSS) wordt vaak (te) laat of helemaal niet ontdekt omdat cliënten hun trauma’s vaak verzwijgen.

Maar hoe screen en diagnosticeer je trauma en (complexe) PTSS? En wat doe je dan als hulpverlener? Is een behandeling van een trauma risicovol tijdens de verslavingsbehandeling? Dient eerst de verslaving aangepakt te worden? Of kan er steeds op een geïntegreerde manier gewerkt worden?

In deze vorming zoemen we in op deze relatie tussen trauma en problematisch middelengebruik. We staan kort stil bij de definiëring, kenmerken en prevalentie van trauma gelinkt aan verslaving. Belangrijker is dat de hulpverleningsaanpak ten aanzien van trauma en verslaving belicht en uitgediept wordt in al zijn facetten. We staan o.a. stil bij psycho-educatie, stabilisatie en therapieën zoals Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR). Je krijgt handvatten en richtlijnen hoe je binnen de verslavingszorg omgaat met trauma.